کد خبر: ۷۷۶۴۹۲
تاریخ انتشار: ۰۹ شهريور ۱۳۹۸ - ۱۲:۵۴ 31 August 2019
دروغگویی کودک تا حدود ۶ سالگی طبیعی است و جای نگرانی نیست. اما از این سن به بعد، جنبه‏ اخلاقی می ‏یابد که باید با راهکار‌های درست، جلو آن را گرفت.
دروغگویی از ۶ سالگی به بعد عللی دارد:
۱- محیط: دروغگویی اعضای خانواده یا نزدیکان، کودک را دروغگو می‏کند.
۲- جلب توجه: کودکان به طور فطری به توجه نیاز دارند و گاهی برای جلب توجه دیگران به خود، دروغ می‏گویند. توصیه می‏شود به حد کافی به آنان توجه کنید تا مجبور نشوند از این طریق، توجه دیگران را به خود جلب کنند.
۳- انتقام ‏جویی: کودک، گاهی دروغ می‏گوید تا از دیگری انتقام بگیرد. بهرام و شهرام دو برادرند. بهرام، شهرام را کتک می‏زند و، چون شهرام، توان مقابله با بهرام را ندارد، به دروغ، او را نزد پدر خطاکار معرفی می‏کند تا پدر او را توبیخ یا تنبیه کند و به این صورت، انتقام بگیرد.
در این صورت، باید به او درس انصاف بدهید که پسندیده نیست برای انتقام از دیگری، به دروغ متوسل شود.
۴- ترس از تنبیه: اگر کودکان، از تنبیه بدنی در امان باشند، دروغ نمی‏گویند. اگر کودک بداند در صورت ارتکاب خلاف و عملی ناپسند، والدین یا معلم، او را تنبیه نمی‏کنند، بلکه به او آگاهی می‏دهند و در صورت نیاز، از او شکوه خواهند کرد، حقیقت را خواهد گفت.
۵- تکلیف زیاد: معلمی که تکالیف فراوانی را بر عهده‏‌ی دانش ‏آموز می‏گذارد؛ به گونه‏‌ای که انجام آن‏ها در توان کودک نیست، او را به دروغ وا می‏دارد و کودک برای توجیه عدم انجام تکالیف، دروغ می‏گوید.
۶- توقع بیش از حد: توقع بیش از حد والدین و معلم، کودک را به دروغ وامی‏دارد. والدین یا معلم به کودک می‏گویند: چرا در درس ریاضی نمره‏‌ی ۱۷ گرفتی؟ توقع ما از تو، نمره ‏ی ۲۰ بود. کودک به دروغ می‏گوید: وقت کم آوردم و. از کودکان خود در حد توان و هوش آنان توقع داشته باشید.
انتهای پیام/*
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار