آمریکا از روز پیداشدنش هرگز جنگها و لشکرکشی های از بیرون را به خود ندیده و از جنگ اوّل و دوّم جهانی برکنار مانده و یک بمب یا یک گلوله توپ به روی خاکش نیفتاده امّا در تاریخ کوتاه خود یک روز را بدون صدای شلیک تفنگ و تپانچه ندارد . و هم امروز می خوانیم و می شنویم که در هر شانزده دقیقه یک تن در خون می غلّتند و این شمار کسانی است که با گلوله تفنگ و سلاح کمری کشته می شوند و آمار آنانی که با چاقو و دیگر ابزار سرد از پا در می آیند در دست نیست . همچنین زخمی ها و زمین گیر شده ها .
اکنون باید دید زمینه ساز این آدم کشی ها بویژه نوجوان ها و جوان هایی که مسلسل بدست می گیرند و گروهی بیگناه را درو می کنند چیست ؟
کریستف کلمب و دریانوردان همراهش پس از آنکه به سختی از اقیانوس گذشتند و به سرزمین ناشناخته آن روزگار یا همین آمریکای امروزی رسیدند در بازگشت به اروپا مردمان آنجا را از شگفتی و داشته های دست نخورده آن سرزمین آگاه کردند و از اینجا بود که مهاجرت به قاره تازه پیدا شده آغاز گشت . و این مهاجران که دهها سال به آمریکا می رفتند مردمانی پست و واخورده و بدخوی و بدخیم از لایه های زیرین جامعه اروپایی آن روزگار بودند . مانند دزدان ، جیب برها ، بی خانمانهای بزهکار ، ولگردان ، زندانیان آدم کش و پیشینه بد داران . زیرا نشستن در کشتی های بادبانی و گذشتن از اقیانوس دست از جان شستن بود و از هر کشتی شاید نیمی از آنها در آب فرو می رفت یا گم می شد و سرنشینانش می مردند . دهها سال کشورهای غرب اروپا بجای زندانی کردن بزهکاران آنان را به سرزمین های تازه شناخته شده می فرستادند . آشکار است که این دژخیمان بدسرشت آبادانی نبود . بلکه به رسیدن آنجا کار نسل کشی و براندازی بومیان آن سرزمین را که همه از نژاد سرخ بود آغاز می کردند و از کودک پیر و جوان را می کشتند و داشته هایشان را تاراج می کردند ! تا به امروز این سرزمین را که هرگزصدای تیراندازی در آن خاموش نمی شود مرداب خون ساختند .
در زبان فارسی زبانزدی داریم که می گوید « میوه زیر درخت می افتد » این کسانی را که می شنویم در آمریکا مسلسل بدست گرفته و گروه گروه آدمهای بی گناه را به رگبار می بندند و می کشند نوادگان همان دژخویان و بدسرشت هایی هستند که روزگاری به هوای آدم کشی و تاراج به آن سرزمین رفتند و آنجا را مرداب خون ساختند .
پایان -
انتهای پیام/*