«تابناک کرمان»، حسن عباسی؛ در طی چند دهی اخیر علوم مختلف دچار تغییرات شگرفی از نظر کیفی و کمّی گردیدهاند. در شاخههای مختلف علم به مدد تکنولوژی ، سرعت تولید علم چندین برابر و علوم کاربردی منجر به تولید ابزار بیشتری برای رفاه و آسایش زندگی بشر و افزایش میانگین طول عمر انسانها شده پیشرفت علم در بسیاری از جنبهها موجب افزایش کیفیت و کمیّت زندگی انسان و در بسیاری دیگر موجب آسیب ، ضرر و زیانهای غیرقابل جبران برای محیط زیست و زندگی بشریت گردیده است.
از جمله تبدیل جو زمین به زبالهدانی ماهوارهها طی سالهای آتی ، انباشته شدن زمین با پلاستیکهای غیرقابل بازیافت ، تولید مواد مخدّر مصنوعی و شیمیاییِ بسیار خطرناک و تغییرات آب و هوایی زمین در نتیجهی استفاده زیاد از سوختهای فسیلی و تولید سلاحهای کشتار جمعی مهیب و خطرناک و تولید سلاحهای شیمیایی و اتمی توسط کارخانههای سلاحسازی ابر قدرتها که بانی بسیاری از جنگها در دنیا هستند را میتوان نام برد.
یکی از شاخههای علوم که رشد بسیاری داشته ، رشتههای پزشکی و پیراپزشکی هستند. متأسفانه در طی چند دههی اخیر همگام با پیشرفت کیفی این رشتهها ، رشد کارتونوار اقدامات پزشکی ، پیراپزشکی و استفاده نابهجا از پاراکلینیک این شاخه از علم را به یک تجارت ، آن همتجارت نه چندان تمیز تبدیل کرده است.
تمرکز بر درمان به جای پیشگیری و تبدیل شدن درمان به تنها راه ارتزاق پزشکان و رشتههای پیراپزشکیِ وابسته ، موجب گردیده است تا درمانهای غیرضروری و بعضاً خطرآفرین برای بیماران و یا حتی افراد غیربیمار در نظر گرفته شود.
جراحیهای زیباییِ غیرضروری فقط به منظور کسب درآمد بیشتر از افرادی که عمدتاً به دلیل عزت نفس پایین از ظاهر خود راضی نیستند از این دسته موارد است.
استفاده بی مورد از پاراکلینیک به منظور دریافت پورسانت ، کنار گذاشتن اصول پایه تشخیصی نظیر گرفتن شرح حال و معاینه فیزیکی بیمار و تحمیل کردن انبوهی از آزمایشات و روشهای تشخیصی کماهمیتتر برای کسب درآمد بیشتر زنگ خطری برای پزشکی و پیراپزشکی هست. ضمن اینکه انجام روشهای تشخیصی خطرناک نظیر آنژیوگرافی عروق خصوصاً عروق کرونر چندین برابر سابق و به تبع آن انجام جراحیهای قلب باز و یا مشابهات بستهی آن برای کسب درآمد بیشتر شرمآور است.
استفادهی غیرمعقول از ابزارهای کاشتنی در بدن نظیر تعویض مفاصل و یا استفاده از ابزارهایی برای ثابت نگه داشتن ستون فقرات در اغلب مواقع بیشتر نوعی قصابی و نه جراحی محسوب میگردد.
در اخبار شنیدهایم که پزشکی متخلف در اصفهان با تولید پیچ و پلاک و ابزارهای ارتوپدی و جراحی ستون فقرات علاوه بر بی آبروییِ برای کشور و جامعه پزشکی آسیبهای زیادی را برای بیماران ایجاد کرده است.
متأسفانه خانه مسایل پزشکی از پای بست ویران است، نفوذ این فساد و باندهای مافیایی در تجهیزات پزشکی به حدی است که از همان دورهی دستیاری با پرداخت پورسانت به دستیارهای ارتوپدی و جراحی ستون فقرات آنها را تشویق به استفاده بیرویّه و غیرضروری از این تجهیزات کرده تا به عنوان یک منبع درآمد به آن نگاه داشته باشند.
پرداخت ۴۰ یا بعضاً ۵۰ درصد قیمت نسخه تجهیزات به پزشک جراح موجب گردیده تا گروهی از جراحان از این طریق کیسهی گشادی برای خود بدوزند.
لازم است نهادهای نظارتی و قضایی به این داستان دخول و مشخص کنند که چگونه است که یک جراح جوان پس از فارغ التحصیل شدن طی ۱ یا ۲ سال چندین برابر سایر جراحهای دیگر آن حوالی پیچ ، پلاک و مفصل مصنوعی در بدن مردم کار میگذارد.
گروه دیگر منتفع در این قصابی بیشرمانه مردم ، مسئولین تجهیزات پزشکی بیمارستانها هستند که با دریافت پورسانت از شرکتها و مؤسسات مختلف ضمن اخذ قرارداد برای تهیه محصول بیکیفیت با قیمت بالا ، با هماهنگی مسئولین بالادستی خود پزشکان را مجبور به استفاده از این تجهیزات مینمایند.
به نظر میرسد که بهتر است از ابتدای «آموزش پزشکی» ، «آموزش اخلاق پزشکی» با جدیّت بیشتری و به طور عملی توسط اساتید واقعی و معتقد به دانشجویان در طی دوره 7 ساله پزشکی آموزش داده شود ، نه به صورت کلیشهای و در قالب دو «واحد درسی» که شب امتحان با خواندن جزوه 20 صفحهای پاس شود.
مطلب دیگر اگر میخواهیم در آینده رشتههای پزشکی و پیراپزشکی به طور کلی به تباهی کشیده نشود و رو به نابودی نرود ، همسانسازی درآمد این رشتهها با شاخههای علوم دیگر در جامعه باشد.
اگر حقوق و درآمد پزشک و دندان پزشکان و بعضی شاخههای پیراپزشکی ، نظیر فیزیوتراپی چندین برابر معلّم ، پرستار ، مهندس و استاد دانشگاه نباشد افراد نه برای «ژست اجتماعی» و نه برای «درآمدزایی» بلکه از روی علاقه به این رشته ها گرایش پیدا میکنند.
به سرانجام رسیدن بهینهی هر کاری مستلزم نظارت دائمی و مراقبت کافی ناظرین به آن کار است. در پزشکی و پیراپزشکی این وظیفه باید با وسواس و دقت چندین برابر به انجام برسد که غیر این صورت در آینده به جای پزشکان و جراحان خوشنام با گروهی «سر و کار» خواهیم داشت که به جای جراحی به قصابی مشغول و بیماران را به شکل یک عابر بانک خواهند دید.
انتهای پیام/*