نوشتن طومار و جمع كردن امضاء شيوه اقليت‌ها نيست.
طومار و كمپين نمايش نفوس انسانى و رونمايى تعدد زيان ديدگان است.
توسل به اين استراتژی در چهار راه نقطه ضعف دموكراسى تعدادى جواب نمي‌دهد.
به عبارتى حفظ منافع اقليت‌ها در اصول دموكراسى از لشكركشى خيابانى و نمايش جمعيت ممكن نيست.
زيرا گروه‌هاى متقابل ذينفع به علت كثرت نفوس دست برتر دارند.
در يک ساختار دموكراتيک حفظ حقوق اقليت‌ها يک امر حاكميتى ست.
يعنى تنها راه حل نهايى براى جلوگيرى از تضييع حق اقليت راهكارهاى التجائى و توسل به قانون و مراجع عالى ست.
امكان ندارد بشود با طومار و جمع آورى امضاء در جمعيت كوچک وقتى تضاد منافع در برابر اكثريت مطلق و پرهياهو دارد به نتيجه رسيد.
رأى گيرى بين سه گرگ و يك گوسفند براى موضوع ناهار تمام اركان دموكراسى را مخدوش می‌كند.
اين است كه سالها طومار نويسى و كمپين كارى براى كادر سلامت نكرد.
تا وقتى حاكميت نخواهد از حقوق اقليت دفاع كند، بزرگترين عدد دو رقمى از كوچكترين عدد سه رقمى كوچكتر است.
بدترين حالت ممكن در تعطيل دموكراسى وقتى ست كه يك حاكميت طرف شكايت اقليت باشد اينجا بزرگترين خلل دادرسى رخ می‌دهد.
منافع صنفى جامعه درمان به علت قلت تعداد به سادگى طبق اصول برابرى حجم نفع نفوس انسانى قربانى جمعيت مردم ميشود و طومار و امضاء راه حل نهايى اين نبرد نابرابر نيست.
انتهای پیام/*