دكتر سهيل طالبى حسينى(جراح و متخصص ارتوپدى)
کد خبر: ۸۶۸۷۲۷
تاریخ انتشار: ۰۹ تير ۱۳۹۹ - ۱۳:۴۵ 29 June 2020

خارج شدن انتخابى خدمات پزشكى سخت از فهرست رغبت ارائه دهنده عدالت كلمه مقدسى ست اما وقتى عدالت از يک جهت خوانده شود، شروع تحريف است.
اينكه در هر مراوده مالى يک خريدار و يك فروشنده هست؛
تعريف معامله اقتصادى‌ست،
معلوم است در معامله تا طرفين سودبرى نداشته باشند معامله انجام نميشود و يا اگر انجام شود، تكرار نمي‌شود.
اين تعريف بازار است كه بايد فروشنده از ثمن جنس ( مبيع ) و خريدار از خود مَبيع، منتفع شود.
انگيزه داد و ستد همين است و گرنه فروختن كالا يا خدمت به زير جمع هزينه تحصيل آن، خريدن ضرر است.
نكته مهم در قواعد تجارت همين است كه وقتى فروشنده مجبور به فروش با ضرر بشود؛
يعنى زير قيمت تمام شده مالكيت خود را بر كالا اسقاط كند،
حداقل به معامله مشابه ورود نخواهد كرد.
گفتيم بدترين احتكار، احتكارِ كار است.
اين مدل احتكار نمايه فيزيكى قابل مصادره و قفل شكستن ندارد.
در احتكار كار توليد كننده، براى كالايى كه قيمت شناور ندارد، رغبت نخواهد داشت؛ زيرا كالايى را به قيمتى توليد ميكند كه با فروش آن ضرر خواهد كرد.
اين اتفاق در خدمات پزشكى دارد اتفاق مى‌افتد.
به علت ارزش نسبى كاذب و نادرست خدمات، كم كم كادر درمانى ارائه دهنده خدمات از ارائه برخى خدمات كناره گيرى خواهند كرد.
اين حذف انتخابى برخى خدمات پزشكى كه لزوماً اورژانس يا اجبارى هم نيستند، داراى ماهيت بيرونى موجوده نيستند تا بشود احتكار قبل از ايجاد آنها را رصد كرد.
عقب نشينى ارائه دهنده خدمت از ارائه كالاى سلامت كه خدمت ناميده می‌شود،
احتكار نيست؛ حتى اعتصاب هم نيست،
اين در تجارت، انصراف ناميده می‌شود.
در انصراف، توليد كننده خدمت ترجيح می‌دهد به خدماتى ادامه بدهد كه دامنه حد ضرر آنها بزرگ باشد.
چيزى كه در تعيين حد ضرر براى خدمت تعيين كننده است،
مشقت است.
اولين خدمات حذف شده از ليست توليد خدمت زيان ده، خدمات اعمال شاقّه است.
مدتهاست با از صرفه خارج شدن اعمال جراحى سنگين و فوق تخصصى ظريف، انصراف از انجام خدمات درمانى سطح سه اتفاق افتاده است و اين زياندهى ارتباط خطى با وقايع ركود اخير ندارد، اما حالا اين زيان دهى اعمال درمانى مشقت بار از Watershed Zone خارج شده و به حدى از زير آستانه كف حد ضرر رسيده است كه حتى با وجود صف خريد، فروشنده موجود نباشد.
اينجا ست كه بلوک زنى دولتى شايد بتواند تابلوى معاملاتى را در خبرگزارى ها سبز نشان دهد؛
اما رغبت در كف بازار از عدم انجام اعمال جراحى الكتيو تكنيكال و مشقت بار مدتهاست رخنمايى كرده است.
به نظر می‌رسد اگر توزين چگالى مشقت نتواند اثر واقعى خود را در تعيين ارزش نسبى بازى كند، چنانكه امروز هست؛ قاعده بازار تجارت و كار، توليد كالاى خدمتى مشقت بار را از چرخه خارج خواهد كرد.
متأسفانه عدم درک درست سياستگذار از علت گرايش به زيبايى و تصويربردارى به جاى رشد اقدامات خدمات درمانى تهاجمى مشقت بار؛
عوض تشويق بر حسب چگالى زحمتِ اين اعمال بى فروشنده؛
به تحديد و تهديد ارائه دهندگان خدمات كم زحمت زيبايى و تفننى متمركز شده است.
اينطور انصراف از توليد خدمت را نمی‌شود با اجبار و التزام تغيير داد؛
ساده بگويم،
احتكار كار، اعتصاب نيست،
انصراف از مشقت بيمزد است و بايد مشوق واقعى بگيرد.

 

انتهای پیام/*

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار