یکی از واژه های سیاسی که در قرن گذشته در کشورمان رواج داشت واژه فیلی بود. دو فیلی مشهور داشتیم. روسو فیلی یعنی طرفداران روس و انگلوفیلی یعنی طرفداران انگلیس . این نه تنها ادامه سیاستهای دوقطبی سازی در کشور بود که متاسفانه تابعی از شرایط سیاسی جهان و کشورمان نیز بود.
یک عده بخاطر حمایت روسها بر سرکار بودند و یک عده هم بخاطر حمایت انگلیس ها . از بد روزگار هرکه وطن فروش تر بود در برابر آن قدرتهای استکباری محبوب تر و اغلب شاهان قاجار نیز مجبور به رعایت موازنه بین این دوخبیث بودند.
هرچند تشبیه بین این دوران و آن دوران اساسا اشتباه است اما یاد آوری چنین تقسیم بندی برای عبرت آموزی خالی از لطف نبوده و نیست.
عیان تر بگویم برای برخی از رسانه های کشور مان که صاحب فکر و اندیشه و تحلیل نیز هستند باید تاسف خورد. دیروز درپی ورود پوتین همین رییس جمهور کشور روسیه به ایران با آب و تاب فراوانی به انعکاس اخبار ورود او به تهران پرداختند. تیتر های عجیب و خبرهای عجیب تری مانند انتشار عکس های خودرو ویژه پوتین و یا گزارش لحظه به لحظه ورود او تا تشرف به خیابان جمهوری . البته این طیف قبلا نیز در ماجرای نظرسنجی نشریه فوربس که پوتین را بعنوان قوی ترین مرد جهان انتخاب کرده بود سنگ تمام گذاشته بودند . انگار که رضازاده وزنه یک تنی را بالای سر برده وایشان مشغول پخش این خبر پرافتخار هستند.
ناگفته پیداست اگر امروز امثال پوتین را در متن سیاستهای خارجی خود وارد می کنیم نه به معنای آن روسو فیلی سابق است، بلکه بخاطر طراحی بازی های استراتژیک و استفاده از ظرفیت منفی روسیه در جهت مصالح خودمان است وگرنه هرگز خیانت های تاریخی روسیه به ایران را فراموش نکرده و نخواهیم کرد. نگاه ها را معطل تاریخ های دوردست نمی کنیم، همین چند سال پیش، قطعنامه هایی که روسها با بی شرمی تمام به تمامی آنها رای مثبت دادند و برای تحویل اس 300 شرط و شروط تحقیر آمیز وضع نمودند را به یاد بیاوریم. البته داستان بدینجا ختم نمی گردد خیانتهای بی شماری از قتل مسلمانان چچنی گرفته تا حمیات از ارمنی ها در کشتار قره باغ و ..را نیز باید به سیاهه روسها افزود.
حال به آن دسته از استکبارستیزانی که علایق خود را پشت سر پوتین فیلی تعریف می کنند بایستی خاطرنشان نمود این همان پوتین است و هیچ فرقی نکرده. امروز اگر او به سمت ایران دست دراز کرده می داند که عدم کشاندن بحران تقابل با غرب از منطقه اروپائی به خاورمیانه برای روسیه بسیار پر تاوان خواهد بود. اگر پوتین در آستانه سفرش به تهران، از لغو تحریم انتقال تکنولوژی غنی سازی سخن می راند. او می داند که ایران غنی سازی را کامل یاد گرفته و بومی نموده چندانی اضطراری به این تکنولوژی ندارد. تاسف بارتر اینکه برخی از رسانه ها برای تخریب رییس جمهور کشورمان به رفتار های پوتین استناد کرده و می نویسند چرا پوتین ابتدا به دیدار رهبری رفته و روحانی را تحویل نگرفته است؟ یا اینکه چرا تیم حفاظت پوتین خیابان ها را خودشان انتخاب کرده و تیم حفاظت ریاست جمهوری را وقعی ننهاده اند.
این گونه شاهد آوردن ها نشان از عصبیت هایی دارد که همیشه به ضرر منافع ملی بوده است. باید بیاد داشته باشیم که روحانی را شورای نگهبان تایید کرده و رهبری تنفیذ. به همین منوال روحانی با تمام ضعف هایش و با تمامی تنگ خلقی هایش ، قابل قیاس با پوتین و امثال او نیست.روحانی قطعه ای از اجزای این نظام مقدسی است که بسیاری مان بخاطر آن حاضریم جان دهیم.
باری ، این بازی روس هاست. روس ها همان مقدار که برای منافع ملی مفیدند، ضرر هم دارند. بنابراین ایجاب می کند در تعاریف و تمجیدهای خود ضمن الگو قرار دادن منافع ملی خط اعتدال را رعایت کنیم و رفتار های رهبری را مبنا قرار دهیم نه منافع گروهی و جناحی را.
کلید واژه ها: پوتین فیلی، روسیه، پوتین،منافع ملی، روحانی