صادق
زیباکلام در واکنش به مواضع حسین شریعتمداری و روزنامه کیهان بعد از
انتخابات در نامهای به او نوشت: « انتظار میرفت که نتایج انتخابات اخیر
به ويژه آنچه در تهران اتفاق افتاد دست کم لختی جنابعالی را در فکر فرو
میبرد. اما ظاهرا نه شما و نه همفکرانتان نمیخواهید این نتایج را
ببینید. یقین بدانید ضرر نمیکردید اگر دست کم در خلوت و محافل خصوصیتان
لختی از آن عوالم، خیالات و تصویر و تصوراتی که سالهاست برای خودتان
ساختهاید میتوانستید اندکی بیرون آمده و با واقعیات عریان جامعهتان
مواجه میشدید. البته کار دشواری است و اصحاب قدرت در اینگونه موارد سعی
میکنند با سرهم کردن یکسری توجیهات و استدلالها برای خودشان از مواجهه با
واقعیات بگریزند. روش مرسوم در جامعه ما فرو افتادن در باتلاقی از
تئوریهای توطئه و فرضیههای دایی جان ناپلئونی در توجیه واقعیتهای سیاسی
که باب ميلمان نيست، بوده است. این بار هم پای بیبیسی و توطئههای
انگلستان در تفسیر رای مردم تهران به میان آمده است. اما جناب شریعتمداری
عزیز، خیلی نیازی به تحلیلها و تئوریهای پیچیده دایی جان ناپلئونی نیست.
بيش از سه میلیونی که در تهران به پای صندوقهای رای رفتند بخشی از
همان «خس و خاشاک» سال ۸۸ هستند. در طی این ۶ سال یک بار نخواستید ببینید
که حرفشان و دردشان و بغضشان در سال ۸۸ چه بود. در عوض هر چه به دهانتان
رسید نثارشان کردید. » روزنامه قانون این نامه را منتشر کرده است.