تاوان شوخی با قوانین و فیفا!
زمستان امسال برای ورزش کشور بخصوص فوتبال بسیار داغ بود! سونامی محرومیتهای مختلف باشگاهها بار دیگر سؤال مهمی در ذهنها ایجاد کرده است که علم باشگاهداری نوین در فوتبال ما چرا بهکار گرفته نمیشود!! مهمترین نکته این است که در فدراسیون فوتبال کشورمان چه میگذرد؟!
برنامه نود هرچند مانند سالهای قبلتر خود شجاعانه فسادها و حواشی را بازگو نمیکند اما در آخرین برنامه خود با دعوت تلفنی از دبیر کل فدراسیون سعی کرد کمی از موضوع را شفاف کند که صد البته با به حاشیه رفتن و شخصی شدن بحث عملاً مشخص نشد چه کسی مسئول ترجمههای تحریفشده محرومیت باشگاه استقلال از پنجره زمستانی نقل و انتقالات است و چه کسی عامداً و عالما محرومیت دو پنجره ای تراکتور را نادیده گرفته است!
اجازه دهید بجای حدسیات که چه عواملی پشت پردهای در خلق این حماسههای بهیادماندنی در فدراسیون دست داشتند بهعنوان یک مدرس دورههای حقوق ورزشی و باشگاهداری نوین! در باب عواقب حقوقی موضوعات به وجود آمده صحبت کنم! هرچند هوشنگ نصیر زاده عزیز تمام تلاشهای خود را در برنامه ورزش و مردم انجام داد تا قضایا و ضمانت اجراهای حقوقی را منتفی القا کند اما واقعیت چیز دیگری است!
برمیگردیم به سال ۲۰۱۶ میلادی! درست سه ماه پیش از المپیک ریو! دادگاه عالی ورزش (cas) در حکمی جنجالی کاروان ورزشی و کمیته ملی المپیک کشور همسایه ما! کویت را به حالت تعلیق درمیآورد! داستان چیست؟ دخالت حاکمیت در ورزش؟ یا موضوع دیگر؟
چهلوهشت ساعت بعد حکم در رسانهها منتشر میشود: به دلیل سرباززدن مکرر فدراسیون فوتبال کویت در پرداخت حق السهم مالکیت به صاحب یکی از باشگاههای فوتبال آن کشور و مصادره آن به شکلی غیرقانونی! پرونده مربوطه از سوی فیفا به دادگاه عالی ورزش ارجاع دادهشده و دادگاه عالی ورزش به آن جهت که این نقض حکم رفتار کردن را به دلیل دخالت غیرورزشی تشخیص داده است کمیته ملی المپیک کویت را به حالت تعلیق درمیآورد!!!
البته کمی بعد با تلاشهای شبانهروزی لابیهای عربی، کویت توانست در روزهای واپسین به المپیک ریو برگردد اما شوک ناشی از آن تعلیق باعث شد تنها ۷ سهمیه خود را از ۱۲ سهمیه کسبشده برای شرکت در مسابقات آماده کند، البته بسیار خوششانس بود که مانند کاروان پارالمپیک کشور روسیه بهکل محروم نماند!
اجازه دهید بعدازاین مثال به موضوع اصلی خودمان برگردیم! پیش از شروع نقل و انتقالات زمستانی باشگاه تراکتورسازی تبریز که الحق در طی سالهای اخیر همهجانبه حمایتشده است از نقلوانتقال توسط فیفا به مدت دو پنجره محروم میگردد! نامه محرومیت ترجمهشده و به فدراسیون و سیستم ارتباط باشگاه با فیفا ابلاغ میشود!
باشگاه تراکتورسازی موفق میشود باقدرت کاندیدای مغموم ریاست فدراسیون فوتبال و مدیرعامل قدرتمند خود نامهای از دبیر کل فدراسیون فوتبال که مسئول هماهنگی کمیتههای فدراسیون نیز هست گرفته و دو بازیکن کلیدی باشگاه پرسپولیس را با استفاده از قانون خدمت مقدس سربازی به خدمت بگیرد و در سه بازی آخر نیم فصل از آنها استفاده کند!
تا اینجا دو تخلف صورت گرفته است! اول نادیده گرفتن حکم محرومیت توسط باشگاه تراکتورسازی و مهمتر فدراسیون فوتبال و دوم استفاده از آن دو فوتبالیست در سه بازی و کسب 8 امتیاز در زمان حضور این دو بازیکن!
نصیر زاده مدعی است فیفا به خاطر تخلف دوم هیچگونه تذکری به فدراسیون فوتبال ایران نداده است! اما در باب تخلف اول چطور؟ کلام طولانی شده است و قصد ندارم خارج از حوصله خواننده کنجکاو شده صحبت کنم! به خلاصه باید گفت اگر حتی فرض بر آن بگیریم فیفا هیچگاه از تخلف دوم یعنی بازی دادن بازیکنان محروم باخبر نشود که محال به نظر میرسد!
تخلف اولیه یعنی نقض حکم صریح فیفا توسط باشگاه و فدراسیون میتواند باعث شود دادگاه عالی ورزش در صورت ارجاع پرونده از سوی فیفا به آن، اختیار این را داشته باشد که بلایی شبیه بلای کویت سر ورزش کشورمان بیاورد! تجربه تعلیق فدراسیون فوتبال را بعد از فعلوانفعالات جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان داریم و باید به این نتیجه رسیده باشیم که با فیفا و نهادهای این دستی نمیتوان شوخی کرد!
انتظار میرود با برخورد قانونی که میتواند از جریمههای مالی و انضباطی باشگاه مذکور تا تنبیه فرد خاطی دبیر کل فدراسیون موجبات تعدیل خشم قانونی نهادهای بینالمللی ورزشی شده و درزمانی که لابی قدرتهای ورزشی ثروتمند کشورهای عربی حاشیه خلیج همیشه فارس و جمهوری آذربایجان قصد از دور خارج کردن ورزش ایران را به جدیت دارند بهانهای به این دندانگیری از بدخواهان ورزش کشور گرفته شود!
محمود آصفی