تمرین های ورزشی به کنترل دیابت و جلوگیری از سختی ها و مشکلات دیابت کمک می کند. ورزش برای این افراد باید با تمرین های مخصوص گرم کردن و سرد کردن و حرکات کششی ماهیچه ها همراه باشد. سطح قند خون قبل و بعد از تمرین باید اندازه گیری شود.
تمرین ورزشی یکی از مهم ترین برنامه های درمانی افراد مبتلا به دیابت می باشد. یک برنامه منظم می تواند تشدید دیابت را به تعویق بیاندازد و به کنترل آن کمک کند و از سختی های آن در آینده جلوگیری نماید.
متاسفانه بسیاری از بیماران مبتلا به دیابت احساس می کنند که در انجام ورزش ناتوان هستند. حتی اگر برای این موضوع انگیزه داشته باشند. علت آن هم ممکن است کمبود مکان و زمان مناسب برای فعالیت های نسبتا راحت باشد.
اکثر انسان ها تمایل دارند که ورزش های سخت را بدون هیچ راهنمایی خاصی انجام دهند. بیماری های دیابت هم از این قاعده مستثنا نیستند اما این افراد باید نکات بسیار مهمی را در نظر بگیرند. آن ها هرگز نباید یک برنامه ورزشی جدید را بدون مشورت با یک فرد متخصص در زمینه ورزش خود شروع کنند.
بعضی از قوانین خاص و پایه ای وجود دارد که افراد دیابتی باید هنگام ورزش در نظر بگیرند که شامل موارد زیر هستند:
زمانی که با شدت به اندازه کافی و زمان و دفعات مناسب ورزش کنید، بدن از همه لحاظ بهبود پیدا می کند و تغییرات در وزن ، میزان چربی بدن و استقامت و قدرت خود را مشاهده خواهید کرد.
نسبت به بقیه نقش مهم تری را ایفا می کند. مثلاً اگر سه بار در هفته به مدت 20 دقیقه پیاده روی کنید، می توانید برنامه خود را کمی دچار تغییر کنید یا می توانید 10 الی 15 دقیقه زمان ورزش کردن خود را افزایش دهید.
می توانید یک روز بیشتر پیاده روی کنید.
می توانید سرعت راه رفتن را افزایش دهید و یا طناب زدن را به آن اضافه کنید.
همچنین می توانید فعالیت های متفاوت دیگری مثل دوچرخه سواری، شنا یا ایروبیک را اضافه کنید.
تمرین ورزشی باید شامل سرد کردن، گرم کردن و حرکات کششی باشد. علاوه بر آن اگر فرد اطلاعات خوبی راجع به ورزشی که انجام می دهد، داشته باشد، بیشتر از آن لذت می برد و انگیزه اش افزایش پیدا خواهد کرد.
گرم کردن و سرد کردن بسته به نوع ورزشی که انجام می دهید،این دو مرحله باید فعالیت های یکسانی داشته باشند و شدت آن ها کمتر باشد. مثلاً اگر قرار است برنامه ریزی کنید باید برای گرم کردن و سرد تر کردن سرعت پیاده روی خود را کاهش دهید.
گرم کردن جریان خون ماهیچه ها را افزایش می دهد و احتمال آسیب دیدگی را می کاهد.
گرم کردن باید 5 دقیقه با شدت بسیار کم باشد. سرد کردن نیز از افت شدید جریان خون به مقدار زیاد جلوگیری می کند ؛ مخصوصا در در قسمت ساق پا.
باید حدود 5 دقیقه به صورت تدریجی انجام شود و به تدریج شدت آن کاهش پیدا کند.
باید ماهیچه های خود را بعد از گرم کردن و سرد کردن کش دهید. حرکات کششی بسیار مهم هستند و خطر آسیب دیدگی و سفتی ماهیچه ها را از بین می برند و به بهبود وضعیت عضلات و انعطاف پذیری آن ها کمک می کنند.
انجام حرکات کششی قبل از گرم کردن اصلاً راه درستی نیست.
صبح زود احتمالا بهترین زمان برای ورزش باشد.
ورزش صبح زود باعث می شود که در طول روز احساس سرحالی داشته باشید اما اصلا به این معنی نیست که فقط باید صبح ها ورزش کنید.
ورزش، قند خون بالا را بالاتر و قند خون پایین را پایین تر می آورد؛ بنابراین بهترین زمان ورزش، زمانی است که از قند خون طبیعی برخوردارید. بهترین وقت ورزش کردن برای افراد دیابتی 1 تا 3 ساعت پس از خوردن غذا است.
همیشه قبل از آغاز ورزش قند خون خود را اندازه بگیرید. اگر قند خون ناشتای شما بالای 250 یا بالای 300 بود یا مقدار زیادی کتون از طریق ادرار دفع نمودید، زمان مناسبی برای ورزش نیست زیرا اگر ورزش کنید قند خونتان بالا می رود.
اگر فعالیت فیزیکی به اندازه کافی داشته باشید، زمان ورزش خیلی حائز اهمیت نیست.
ما فواید ورزش کردن و فعالیت را می دانیم اما گاهی اوقات به دلیل بهانه های مختلف از آن سرباز می زنیم. فعالیت بدنی تعداد کالری های سوخته شده را افزایش می دهد.