به خانههایی که شمع در آنها روشن میشود، منبر گفته میشود، همچنین در فرهنگ ایرانی اسلامی، علاوه بر هفت، عدد ۴۰، نیز از دیرباز در زوایای مختلف زندگی فرهنگی، اجتماعی و مذهبی مردم ایران، معتبر و مقدس بوده و از جایگاه ویژهای برخوردار است.
در این آیین که در خرمآباد به آن دختران چهل منبری هم میگویند، دخترانی سیاهپوش و نقابدار با پای بدون کفش به صورت گروهی، از اول صبح تاسوعا، مجالس عزا و حسینیههای محله باغ دختران را میگردند و با نیت و خواستههای مختلف در هر جلسه و مراسم عزاداری یک شمع روشن میکنند تا ۴۰ منبر را سر بزنند و ۴۰ شمع روشن کنند.
در بخشهای دیگری از لرستان از جمله بروجرد این رسم شکلی دیگر دارد، چهل منبر خرمآباد تنها توسط زنان و دختران جوان انجام میپذیرد ولی در بروجرد تنها به زنان اختصاص ندارد و مردان نیز در آن مشارکت میکنند.
در غروب و شامگاه تاسوعا، بسیاری از مردم و به ویژه کسانی که در شبهای قبل سقاخانه داشتهاند، درهای خانه خود را به روی مردم باز میکنند، سینی بزرگی در ورودی خانه یا حیاط میگذارند و در آن به یادبود شهدای کربلا شمع روشن و با نوشیدنی و دیگر نذورات از میهمانان پذیرایی میکنند.
شرکت کنندگان آیین چهل منبر در طول مراسم با یکدیگر سخن نمی گویند، ذکر بر لب دارند و عزادار هستند، با این کار ضمن عزاداری، حاجات و خواستههای خود را نیز یادآوری میکنند و از امام حسین (ع) و یارانش شفاعت میطلبند.