تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، بد و بدتر!
طی چند روز گذشته فضای رسانهای استان متاثر از یک اقدام زشت و تقبیح شده در بیمارستان شهید جلیل یاسوج بوده به گونهای که این اتفاق ضمن واکنشهای مختلفی که در پی داشت در برههای کوتاه موجب اخلال در خدمات دهی سیستم بهداشت و درمان هم شد. (تحصن پرستاران به نقل از رسانهها)
هدف این نوشتار کوتاه پرداختن به دلایل و یا جزئیات ماجرای مضروب شدن یکی از پرستاران نیست بلکه بیان واقعیاتی در مجموعه بهداشت و درمان استان است که نمیتوان و نباید این واقعیت در پشت چنین حوادث تلخی پنهان شوند!
متاسفانه مجموعه دانشگاه علوم پزشکی در سالهای اخیر آنچنان درگیر حواشی، تغییر و تحولات غیر منطقی و سیاسی کاری، اعتراضات پرستاران و کادر درمانی و از همه بدتر مشکلات در ارائه خدمات به مردم بوده که اتفاقات تلخی مانند حمله به یک پرستار نمیتواند آن همه ضعفهای در دانشگاه علوم پزشکی را به فراموشی بسپارد.
تغییر و تحولات مدیریتی یا به عبارت دیگر عدم ثبات مدیریتی در مجموعه دانشگاه علوم پزشکی و حواشی سنگین پیرامون ان به گونهای بوده که با روی کار آمدن هر تفکر سیاسی یا هر گروه قومیتی، هیچ گرهای از مشکلات باز که نشده، انبوهی از نابسامانیها بر کوه مشکلات آن افزوده شده است.
وضعیت خدمات دهی در بیمارستانها و مراکز بهداشتی و درمانی که همواره مورد اعتراض مراجعه کنندگان بوده است یکی از نکاتی است که باعث انتقادات همیشگی و معمول در میان مردم بوده و متاسفانه با گذشت روزها و سالها باز هم همچنان مشکلات پابرجا است و با تغییرات مدیریتی چندان تغییر ملموسی در کیفیت خدمات مشاهده نمیشود.
بیان مجدد مشکلات، نارساییها، ضعفها و نابسامانیهای مجموعه علوم پزشکی با توجه به شرایطی بغرنجی که طی سالهای متعدد گریبانگیر این مجموعه بوده و متاسفانه حل نشده به نظر نمیرسد با تکرارحل شود، اما حداقل انتظار این است که مجموعه مدیریتی دانشگاه علوم پزشکی ضعفهای خود را پشت این اتفاق تلخ و دیگر اتفاقات مشابه پنهان نکنند و اگر واقعا نگران قشر زحمت کش پرستاران هستند، مشکلات واقعی از جمله شرایط کاری و حقوقی آنها را پیگیری و مرتفع کنند.
نکته دیگر اینکه مشاهده میشود برخی مسئولین در حوزههای مختلف از طریق مختلف سعی دارند که خود را حامی مجموعه بهداشت و درمان نشان دهند و مطابق معمول فورا با جمعی از همکاران وارد گود شده و با انتشار تصاویر و مصاحبههایی سعی در نشان دادن حضور خود در کنار کادر درمان دارند در حالی که انتظار از این مسئولین که بعضا به تناسب جایگاه حقوقی خود میتوانند نقشی در ممانعت از بروز چنین شرایطی داشته باشند، این است که از ظرفیتهای قانونی خود هم برای اصلاح وضعیت موجود حوزه بهداشت و درمان و هم در راستای تامین امنیت اقدام و فرهنگ سازی کنند.
ضمن اینکه بیان این نکته ضروری است که با مراجعه به بسیاری از مراکز خدمات درمانی متوجه میشوید که بیماران و همراهان بیمار از ضعف خدمات دهی مینالند و پرسنل این مراکز از فشار سنگین کاری!
پس در چنین شرایطی انتظار از مسئولین و سیاست گذاران دانشگاه علوم پزشکی، توجه به مشکلات واقعی حوزه درمان است و گرنه چنین حوادث ناگوار که گاه گاهی اتفاق میافتد مورد نفرت همه است و نیازی به برجسته سازی بیش از آنچه نیاز است وجود ندارد چرا که این گمان میرود مسئولین و مدیران دانشگاه ضعف مدیریتی خود را در پس چنین اتفاقات تلخی پنهان میکنند.