۱۳۵۹/۵/۲۸یاداور انفجار در روستای ده بزرگ وبه وجود امدن بزرگترین فاجعه انسانی بعد از انقلاب, (در این روز ۵۹نفر از فامیل و منسوبینم از کودک در رحم تا پیرمرد۷۰ ساله با وضعی رقت بار جلوی چشمانم تکه تکه شدند,و پر در اغوش اسمان کشیدند) و در ایران سه روز عزای عمومی اعلام شد,
سید سعادت‌الله حسین‌پور برادر سید قدرت حسینی- نماینده سابق گچساران و باشت- و سید ناصر حسینی نویسنده کتاب پایی که جا ماند است؛ او بعد از ۲۸ سال از شهادت برادرش، ناگفته‌هایی را از آنچه بر سر خود و برادرانش رفته، بازگو کرده است.
۱۳۶۶/۴/۸برای خیلی ها یک روز عادی همانند خیلی ها از روزهای دیگر تاریخ است, اما برای من یاداور یک مصیبت و درد عظیم ولی توأم با نوعی غرور وسربلندی است, برای من برگهای دیگری از تاریخ هم,همراه با مصیبت است.مثلا؛
۱۳۵۹/۵/۲۸یاداور انفجار در روستای ده بزرگ وبه وجود امدن بزرگترین فاجعه انسانی بعد از انقلاب, (در این روز ۵۹نفر از فامیل و منسوبینم از کودک در رحم تا پیرمرد۷۰ ساله با وضعی رقت بار جلوی چشمانم تکه تکه شدند,و پر در اغوش اسمان کشیدند) و در ایران سه روز عزای عمومی اعلام شد,
و سهم خانواده من چهار نفر بود, مادر بزرگم, یک خواهر و دو برادرم.
متأسفانه تا به امروز کمترین کار که دیه آنان است در حکومت جمهوری اسلامی پرداخت نشده است, و مقصرین ومسببین این مصیبت عظیم, حداقل مجازات هم نشده اند!!!.
۱۳۶۶/۴/۸برای خیلی ها یک روز عادی همانند خیلی ها از روزهای دیگر تاریخ است, اما برای من یاداور یک مصیبت و درد عظیم ولی توأم با نوعی غرور وسربلندی است, برای من برگهای دیگری از تاریخ هم,همراه با مصیبت است.مثلا؛
۱۳۵۹/۵/۲۸یاداور انفجار در روستای ده بزرگ وبه وجود امدن بزرگترین فاجعه انسانی بعد از انقلاب, (در این روز ۵۹نفر از فامیل و منسوبینم از کودک در رحم تا پیرمرد۷۰ ساله با وضعی رقت بار جلوی چشمانم تکه تکه شدند,و پر در اغوش اسمان کشیدند) و در ایران سه روز عزای عمومی اعلام شد,
و سهم خانواده من چهار نفر بود, مادر بزرگم, یک خواهر و دو برادرم.
متأسفانه تا به امروز کمترین کار که دیه آنان است در حکومت جمهوری اسلامی پرداخت نشده است, و مقصرین ومسببین این مصیبت عظیم, حداقل مجازات هم نشده اند!!!.