کارگردان فيلم «اهالي خيابان يك طرفه» كه از فضايي كاملاً شهري برخوردار است و در بخش سينما حقيقت جشنواره فيلم فجر به نمايش در آمده گفت: كوچه ها و خيابان ها، محل راه رفتن و نگاه كردن است و البته فراتر از محلي براي گذشتن و عبور كردن، فضايي براي تأمل و تحمل است.
مهدي باقري افزود: هنوز در كوچه پس كوچه هاي تهران، نقاطي پيدا مي شوند كه بتوان نگاهشان كرد و خاطرات كودكي را به ياد آورد و در تهران، هنوز مكان هايي پيدا مي شود كه ما را نه فقط به گذشته، بلكه به تأمل در حال استمراري مان مي برد.
اين كارگردان متولد تهران كه سومين مستند بلند سينمايي خود را تجربه مي كند، در مورد فيلم «اهالي خيابان يك طرفه» گفت: اهالي اين خيابان، عده اي انسان هستند كه به مكاني که در آن زندگي كرده اند، هويت داده اند و نگذاشته اند تاريخ از روي آنها بگذرد و هنوز فراموش نكرده اند كه روزي در گوشه اي از خيابان از كنار هم گذشته اند.
وي با اشاره به اين كه تمام فيلم هايش شهري است و در بستر شهر اتفاق مي افتد، اظهار كرد: تهراني كه من در آن بزرگ شده ام، اگر شهر گل و بلبل نبوده اما شهري قشنگ و بزرگ بوده كه در آن كسي به كسي كاري ندارد و مي توانی در آن گم شوي، در آن فكر كني و در آن آدم هاي زيادي را ببيني اما انزواي خود و مكان هاي شخصي خود را نیز داشته باشي.
باقري كه فيلمش در مورد خيابان تاريخي سي تير ساخته شده، تصريح كرد: قرار بود راجع به لاله زار يا ناصر خسرو فيلم بسازم اما در نهايت به خيابان سي تير يا همان قوام السلطنه رسيدم كه در اين فيلم علاوه بر خود خيابان، 8 شخصيت كه خاطره مشترك ندارند، خاطرات اين خيابان را روايت مي كنند.
اين كارگردان كه مستند معروف «پير پسر» را در كارنامه كاري خود دارد، در پايان خاطرنشان كرد: تهران به عنوان مدرنيته ايران و به عنوان شهري كه به آن تعلق داريم، دچار يك گسست تاريخی شده و در برخي خيابان ها مانند سي تير و به ويژه ضلع غربي این خیابان از گذشته، ساختار شهري عملاً نابود شده است.
