واکنش مدیر روابط عمومی شهرداری به یک خبر
مصاحبه منتشر شده از مدیر کل حراست پیرامون دستگیری 96 نفر از عناصر شهرداری بازتاب های منفی زیادی در فضای مجازی علیه شهرداری داشت، به گونه‌ای که مدیر کل روابط عمومی و بین الملل شهرداری مشهد را وادار به واکنش در این مورد کرد.
به گزارش تابناک رضوی ، مهدی رضوی کیا مدیر کل روابط عمومی و امور بین الملل شهرداری مشهد معتقد است در بازنشر اخبار مربوط شهرداری جانب انصاف رعایت نشده است. وی اقدام شهرداری را در راستای شفاف سازی و صداقت تعبیر و آن را برای جلب اعتماد شهروندان لازم می داند:
در این میان البته خوبست نظر مدیر روابط عمومی شهرداری مشهد به دو نکته نیز جلب شود ؛ نخست اینکه مروری به اخبار دوران شهردار سابق نشان می‌ذهد که بسی جدی‌تر از چنین برخوردی با متخلفان ( که تا حدی نیز طبیعیست) در دوران مدیر سابق حراست شهرداری جناب مرویان نیز وجود داشت و و اتفاقا در آن روزها همزمان با چند شهردار - نه نیروی کوچک و سطح پایین - برخوردهای اساسی تا حد دستگیری و زندان صورت پذیرفت.
همچنین به جای فرافکنی و بالابردن انگشت اشاره و اتهام به سوی رسانه‌ها که کلا مظلومند و به مرغ عروسی و عزا هستند بهتر نیست به این فکر کنیم که چرا چنین خبری به شدت مورد استقبال رسانه ها و مردم قرار می گیرد و در شبکه های اجتماعی نیز به سرعت نشر و جای خودش را باز می‌کند؟! آیا اگر شهرداری نهادی کاملا مورد اقبال مردم و مردمی بود باز هم مردم حاضر به نشر چنین خبری می‌شدند؟!
"مدیریت شهری مشهد مقدس اعتقاد دارد که اطلاع‌رسانی صادقانه، شفاف و به موقع به شهروندان به ارتقای سلامت اداری و افزایش اعتماد شهروندان به خادمان خود در مدیریت شهری کمک خواهد نمود و هدف از انتشار آمار و اطلاعات و مصادیق اینگونه برای شهروندان عزیز صرفآ در راستای شفاف‌سازی و اطلاع‌رسانی به مردم عزیز می‌باشد."
ظاهرا اظهارات این مدیر شهری به موج های تخریب علیه شهرداری بر می گردد، درحالیست که ارائه این آمار 96 نفری با سوء برداشت برخی رسانه‌ها و جوسازی برخی از کانال ها در شبکه‌های مجازی مواجه شده و در پی آن موج رسانه‌ای وقوع یک تخلف گسترده در شهرداری را کلید زده است.
اما رضوی کیا اما این آمار ها را مربوط به دو سال گذشته شهرداری می داند و در بیان نوع تخلفات و متخلفان می گوید:
"بخش قابل توجهی از تعداد 96 نفر اعلامی مربوط به نیروهای شاغل در بخش خصوصی طرف قرارداد شهرداری بودند که برخورد متناسب از طریق مراجع ذیربط نیز با شرکت‌ها و افراد مختلف صورت گرفته است."
همچنین: " بعضاً افراد سود جو در حوزه هایی همچون زمین خواری،استفاده از اسناد مجعول و کار چاق‌کنی جرائمی را مرتکب شده بودند که در این خصوص 74 نفر از این افراد طی دو سال گذشته شناسایی و جهت رسیدگی به مراجع قضایی معرفی شدند."
وی در مقایسه با وضعیت قبلی شهرداری از کاهش تخلفات اداری نسبت به سالهای 91 و 92 سخن گفته و در ادامه نیز گریزی به گرفتن جایزه ملی سلامت اداری ( بدون اعلام زمان دقیق آن ) می زند:
" این اقدامات موجب شده است شهرداری مشهد رتبه اول سلامت اداری را بین دستگاه‌های خدماتی در کشور کسب نماید و موجبات پرسنل خدوم و پاک‌دست شهرداری را باعث گردد. همچنین نتایج تحقیقات صورت گرفته از سوی دانشگاه فردوسی مشهد نشان از افزایش رضایتمندی مردم از شهرداری مشهد طی دوسال اخیر دارد."
اما در ورای آمد و رفت شایعات و واقعیات خبری درباره شهرداری جای این سوال باقی است چگونه می توان بدون ترس از تخریب و ایجاد موج‌های غیرمنصفانه، ادارات و ارگانها را وادار به ارائه آمار اینچنینی به صورت داوطلبانه کرد. موضوعی که جای آن در میان ادارات ما خالی به نظر می‌رسد و بعضا با سانسور و عدم اطلاع رسانی شفاف مواجه می‌شود. این آسیب را رضوی کیا به خوبی تشخیص می دهد و می گوید:
"بهتر است رسانه‌ها با عدالت و انصاف ضمن استقبال و قدردانی از شفاف‌سازی در شهرداری مشهد از حواشی موجود بکاهند،. جای این سوالات مهم همچنان باقیست که کدام دستگاه حاضر است اینگونه آمارها را رسانه‌ای کند؟ آیا شهرداری مشهد در دوره‌های گذشته اینگونه آمارها را ارائه نموده است و آیا سایر دستگاه‌های استان و یا شهرداری کلانشهرها حاضرند آمار و تخلفات حوزه خود را ارائه نمایند."
و آن چنان که اگر این مزه تجربه اطلاع رسانی شفاف به تلخی تخریب آمیخته شود، دیگر نمی توان اطلاع رسانی شفاف را از سایر سازمان ها درخواست نمود:
" آیا بهتر نیست انصاف پیشه کنیم و در نشر و بازنشر اخبار از دایره انصاف خارج نشویم؟ و آیا بهتر نیست از سایر دستگاه‌ها آمار تخلفات واقعیشان را مطالبه کنیم؟"
در این میان البته خوبست نظر مدیر روابط عمومی شهرداری مشهد به دو نکته نیز جلب شود ؛ نخست اینکه مروری به اخبار دوران شهردار سابق نشان می‌ذهد که بسی جدی‌تر از چنین برخوردی با متخلفان ( که تا حدی نیز طبیعیست) در دوران مدیر سابق حراست شهرداری جناب مرویان نیز وجود داشت و و اتفاقا در آن روزها همزمان با چند شهردار - نه نیروی کوچک و سطح پایین - برخوردهای اساسی تا حد دستگیری و زندان صورت پذیرفت.
همچنین به جای فرافکنی و بالابردن انگشت اشاره و اتهام به سوی رسانه‌ها که کلا مظلومند و به مرغ عروسی و عزا هستند بهتر نیست به این فکر کنیم که چرا چنین خبری به شدت مورد استقبال رسانه ها و مردم قرار می گیرد و در شبکه های اجتماعی نیز به سرعت نشر و جای خودش را باز می‌کند؟! آیا اگر شهرداری نهادی کاملا مورد اقبال مردم و مردمی بود باز هم مردم حاضر به نشر چنین خبری می‌شدند؟!
