بیماران کووید۱۹ دچار اختلال جدی افزایش انعقاد خون هستند وبه همین سبب مستعد عوارض ترومبوتیک وریدی .در تعدادی از این بیماران اختلال aPTT مشاهده میشود و به همین سبب از به کارگرفتن درمانی یا پیشگیری آنتی کواگولان امتناع میشود .
علت افزایش aPTT یا کاهش فاکتورهای انعقادی است (مترجم : که خود دلایل متعدد ارثی و اکتسابی دارد) یا به دلیل وجود مهارگر انعقاد است که نوع اختصاصی آن مانند آنتی بادی علیه فاکتور VIII و نوع غیر اختصاصی آن مانند وجود لوپوس آنتی کوآگولان .
از ۲۱۶ بیمار بستری شده بعلت کووید۱۹ (SARS-CoV-2) حدود بیست درصد بیمارانaPTT طولانی داشتند .
در یک بیمار آمبولی ریه اثبات شد و بر اساس علائم بالینی در یک بیمار دیگر ترومبوز حدس زده شد .خونریزی یا ترومبوز شریانی مشاهده نشد .
در این مطالعه ۹۱٪ بیماران کووید۱۹ که aPTT طولانی داشتند ، لوپوس آنتی کواگولان مثبت و اغلب به طور همزمان کمبود فاکتور XII داشتند .
توصیه نویسندگان این مقاله این است که طولانی بودن aPTT نباید سبب امتناع از مصرف داروهای آنتی کواگولان در درمان و پیشگیری ترومبوز وریدی در بیماران کووید ۱۹ باشد و در عین ارزیابی برای علت طولانی شدن aPTT ، در بیماران پر ریسک برای آمبولی ریوی به صرف طولانی بودن زمان aPTT درمان ترومبولیتیک نباید به تعویق افتد .
www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMc2013656?query=TOC
انتهای پیام/*