«تابناک کرمان»، منصور ایران پور؛ میراث فرهنگی کرمان از جمله سازمانهای مهم استان است که وظایف سنگینی در خصوص شکوفایی استان برعهده دارد. اما در چند سال اخیر نگاه سیاسی به آن سبب انزوای ساختارهای میراثی و گردشگری گردیده عدم تحرک در بخشهای گردشگری و صنایع دستی کرمان نیاز به واگویه ندارد. چه اینکه پای درد دل هر کرمانی غیرصاحب نظری هم بنشینید از وضعیت موجود گلایهمند است و اولین حرفش مقایسه کرمان با یزد میباشد. به راستی چرا مسئولان یزدی توانستند اما کرمانی نتوانستند، نتوانستن صفت این سالهای ساختارهای اداری کرمان بوده و در این میان میراث سرآمد همه نتوانستنهای استان است.
سازمانی بیمار و فاقد اراده تا جایی که اندکی از عقب ماندگی های آن بر گردن شهرداری افتاده، شهرداری حمام تاریخی مرمت میکند و پشت بامهای بازار تاریخی را مراقبت مینماید و میدان گنجعلیخان و بازار بزرگ و بازارهای میدان قلعه و قلعه محمود را بازسازی و بازگشایی مینماید. ساختار تاریخی میدان شهدا را بر هم میزند و بر روی تمدن ناشناخته شیوشگان جاده میسازد و دکل علم میکند و میراث کهن شهر را در پناه سیتیسنترها محو میسازد. هر روز خانههای تاریخی صاف میشوند و اسکلتهای فلزی چند طبقه قد راست مینمایند. روزی نیست که جایی از بین نرود و بوی نم کاهگل به فراموشی سپرده نشود. پس توقع نداشته باشیم «یزد» شویم. این چه شهر تاریخی و گردشگری است که خیابانها و کوچههای تاریخی آن هر روز شکل عوض میکنند و یک کدامشان نامی از فرهنگ و تاریخ و بزرگان تاریخی کرمان ندارند. واقعاً میراث فرهنگی کرمان چکار میکند. ساختاری که یک شورای گردشگری مردمی ندارد و از نظرات و طرحهای صاحبنظران و مردم کرمان برای بهتر شدن اوضاع بهره نمیبرد. به جرأت میتوان گفت که مجموع میراثیان نسبت به 60 درصد کرمان بی اطلاع هستند. از همه بدتر وضع قوانین دست و پا گیر و ضد کرمانی است.
در همه جای ایران مردم شهرها امتیازاتی از میراث شهر خودشان دارند. مثلاً اهالی سرعین میتوانند با کمتر از نصف پول بلیط به آبگرمهای شهرشان بروند. یا کردها از دریاچهها و پارکهای طبیعی مجانی استفاده میکنند. اما در کرمان برخلاف همه قوانین کشور از عبور کرمانی در راههای کویری ممانعت به عمل میآید. انجمنهایی که میخواهند کویر را پاکسازی کنند و گروههای اجتماعی و ورزشی و اقشار متوسط و ضعیف کرمان همچون زنان سرپرست خانوار و کودکان بهزیستی و مردم عادی برای عبور ارزان از جادههای کویری و سرزمین خودشان نیازمند پرداخت پول و گرفتن مجوز هستند. اگر نپردازند از سوی مأموران میراث برایشان دردسر درست میشود و آنها را برمیگردانند. استراحت و تفریح در طبیعت سرزمینمان از ما دریغ شده و خطر دادگاه و هزینههای مقابله دولت را در پی دارد. این شرایط فجیح زمانی خود را بیشتر نشان میدهد که آفرودها و گردشگران پول بده بداخلاق در کویر جولان میدهند و روزگار نبکاها و کلوتها و ریگ یلان و گندم بریان را سیاه کردهاند. هیچ وقت به اندازه امروز شیشه شکسته در کویر وجود نداشته. در عوض ماموران میراث سوار بر موتورها و خودروها جلوی کرمانیان ضعیف را میگیرند و هر روز مشکلی را رقم میزنند. میراث کرمان نیازمند هوایی تازه است.
انتهای پیام/*